Τι είναι αυτή η τεχνική

Στον κόσμο της επαγγελματικής κατάρτισης, ειδικά σε ορισμένους από τους πιο τεχνικούς κλάδους της, υπάρχει η ιδέα ότι η δημιουργικότητα δεν είναι σημαντική και ότι η μάθηση πρέπει να βασίζεται στην επαναλαμβανόμενη σειρά εργασιών, τίποτα δεν απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα του κόσμου της εργασίας μας.

Η τρέχουσα ζωή και τα επαγγελματικά της προφίλ απαιτούν άτομα που είναι ικανά να φέρουν εις πέρας τις εργασίες που δεν θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν οι μηχανές, άτομα ικανά να αναπτύξουν δημιουργική ή εναλλακτική σκέψη, παρέχοντας λύσεις διαφορετικές από αυτές στις οποίες θα μας οδηγούσε η συνήθης λογική σκέψη. Εξαιτίας αυτού, η τεχνική της πλευρικής σκέψης είναι απαραίτητη, βασισμένη στη μη απόρριψη οποιασδήποτε αρχικής ιδέα και στην ανακατεύθυνση όλων των πιθανοτήτων.

Και οι δύο τρόποι σκέψης πρέπει να αλληλοϋποστηρίζονται. Μπορεί να ειπωθεί ότι η δημιουργική ή πλευρική σκέψη μπορεί να επιτρέψει την προσέγγιση των ιδεών και τη λογική για την ανάπτυξή τους.

Ο πατέρας της πλευρικής σκέψης, Eduard Bono, επιβεβαίωσε ότι ο σκοπός της είναι η δημιουργία νέων ιδεών, οι οποίες σχετίζονται συνήθως με τον τομέα της τεχνικής εφεύρεσης. Ωστόσο, η εφεύρεση νέων τεχνικών συσκευών είναι μόνο μία από τις πολλές πτυχές που πηγάζουν από τη δημιουργικότητα. Οι νέες ιδέες είναι μοχλοί αλλαγής και προόδου σε όλους τους τομείς, από την επιστήμη και την τέχνη, μέχρι την πολιτική και την προσωπική ευτυχία.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται να δουλέψουμε πάνω σε έναν τρόπο χρήσης του νου, δεν προσεγγίζεται ως μια συγκεκριμένη εργασία, μια υπόθεση που πρέπει να λυθεί, αλλά μάλλον προκειται να βιωθεί στην τάξη ως η εκπαίδευση ενός τρόπου σκέψης. Για αυτό επιδιώκεται η ατομική σκέψη και η ομαδική εργασία, για να ενισχυθεί αυτή η ανεξάντλητη πηγή εναλλακτικών μονοπατιών που προϋποθέτει η ακρόαση των άλλων.

Όταν μιλάμε για Πλευρική Σκέψη, δεν μιλάμε για μια τεχνική από μόνη της, αλλά για έναν τρόπο επίλυσης προβλημάτων χρησιμοποιώντας δημιουργικότητα, φαντασία και εναλλακτικούς δρόμους.

Για αυτό, μπορεί να γίνει πράξη με διαφορετικές προσεγγίσεις στην τάξη, από τεχνικές ομαδικής εργασίας με σκηνοθέτη, όπου οι ερωτήσεις που τίθενται πρωταγωνιστούν για την επίλυση αινιγμάτων, μέχρι ατομικές ασκήσεις για την εκπαίδευση κριτικής και δημιουργικής σκέψης.

Αυτό θα επιτρέψει στους μαθητές να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα σημεία εστίασης, να δουν το πρόβλημα από άλλες οπτικές γωνίες και να δώσουν κρίσιμες και δημιουργικές λύσεις.