Bu tekniğin gerçek bir ortamda uygulamasını göstermek için 5 yıllık çalışma deneyimimi paylaşacağım. Benim adım Francisco José Rosa Encinas ve Elektroteknik Tesisatlar konusunda uzmanlaşmış bir Profesyonel Eğitim öğretmeniyim. Genelde otomasyon, ev otomasyonu ve yenilenebilir enerji ile ilgili konuları öğretiyorum.

Bu tekniği ilk ne zaman duydunuz?

Antik çağda, kahramanların ve tarihi şahsiyetlerin maceralarıyla ilgili hikayeler, halkın dikkatini çekmeye, insanlar arasında duygular uyandırmaya ve başkalarının deneyimlerinden ders çıkarmaya hizmet etti. Fabllar, hikayeler ve oyunlar bu öğretim tekniğini uygulamanın ilk yollarıydı.

Zamanla, “hikaye anlatımı” kullanımı bir eğitim tekniği olarak gelişti ve yaygınlaştı ve tüm öğrenme süreçlerine ve tüm bilgi dallarına etkili bir şekilde uyarlandı. Şu anda, öğrencilerle bağlantı kurma, dikkatlerini çekme, gerçekliği yorumlama ve neden-sonuç ilişkilerini belirleme yeteneği öğrenme sürecinde etkili olmaya devam ettiğinden, sınıfta uygulanması neredeyse sürekli ve bilinçsizdir.

Sınıfta sizi araştırmaya ve “Öykü Anlatma”yı öğrencilerinizle birlikte uygulamaya başlamaya iten ne gibi sorunlar/çatışmalar/eksikler yaşadınız?

Bu teknik, öğrencilerin olayların neden olduğunu, belirli kararlar almanın avantaj ve dezavantajlarını kendi kendilerine düşünmeleri ve anlamaları için çok etkilidir.

Pek çok öğrenci için dersler bazen çok sıkıcı hale gelir ve bu teknik, onları kahramanların kendileri olabilecekleri bir hikayenin içine yerleştirerek dikkatlerini çekmeye yardımcı olur.

Bu tekniği nasıl öğrendiniz ve referans olarak kullandığınız bir web sitesi veya kitap var mı?

İnternette “Hikaye Anlatıcılığı” ve sınıfta uygulanması ile ilgili çok sayıda bilgi var ama benim tavsiyem her öğretmenin bunu kendi ihtiyaçlarına göre uyarlamasıdır. Bu, insana oldukça doğuştan gelen bir tekniktir. Öğrencinin yansımasını davet etmek için bir hikayeyi okumak ve yaymak yeterlidir. Hikâyeyi belirlenen hedeflere göre uyarlamak, öğretmenin pratikle kazanılan bir becerisidir. Ancak, aşağıdaki bağlantı iyi bir başlangıç ​​noktası olabilir:

http://neurads.com/storytelling-10-claves-y-ejemplos/

Tekniği sınıfta uygularken karşılaştığınız sorunlar nelerdi?

Bu tekniğin temel amaçlarından biri öğrencilerin dikkatini çekmektir ve öğretmenin bu tekniği uygularken karşılaştığı temel zorluk burada yatmaktadır. Hikâye yoğun, sıkıcıysa veya öğrencilerin ilgisini çekmiyorsa beklenen sonuca ulaşmak zordur.

Tekniği sınıfta uygularken bulduğunuz faydalar nelerdi?

İlk ve en belirgin olanı artan motivasyon ve dikkattir. Öğrenciler, anlatılan olayları ve bunların analizini yansıtarak ve tartışarak kendi kendilerine öğrenirler. Eleştirel düşünme, yansıtma ve kullanıcı odaklı yaratıcılık teşvik edilir.

Bu teknik sınıfta tekrarlanıyor mu? Başlangıçtakiyle aynı amaçlarla mı kullandınız? Ne zamandır kullanıyorsun?

Çalışmaya başladığımdan beri “hikaye anlatma” tekniğini kullanıyorum ve sınıfta her gün kullandığım ana araçlardan biri. Uygulaması benim için kolay çünkü çok yönlü ve onu farklı durumlara uyarlayabiliyorum: küçük gruplar veya büyük grup, genel veya daha odaklı bir bağlam, daha kısa veya daha uzun bir hikaye.

Hangi konu/seviyeler/kurslar/modüller/VET dereceleri ile… kullanıyorsunuz? Farklı yaşlardaki ve hatta farklı eğitim ihtiyaçları olan öğrenciler için tekniğin herhangi bir uyarlaması var mı?

Mesleki Eğitim ve Öğretim dereceleri bağlamında ve özellikle ileri teknolojik ve otomasyon ortamlarında “hikaye anlatımı”, öğrencinin farklı teknolojilerin gelişimini, sorunlarını ve çözümlerini anlaması için uygun bir araçtır. Kullanıcı odaklı bir tasarım yaklaşımıyla yaratıcılığı teşvik etmede de etkilidir. Sizi bir kişinin cildinin altına sokan bir hikaye, sorunu anlamaya ve çözümü belirlemeye yardımcı olan bir yansıma içerir. Başarılı bir yaratıcı sürecin başlangıcı, “nasıl olduğunu bilmek” ve “ne olduğunu bilmek”in doğru bir tanımıdır.

Diğer derslerde, seviyelerde ve bağlamlarda, hikayenin türü, süresi veya amaçları öğrencinin bireysel ihtiyaçlarına göre uyarlanabileceğinden “hikaye anlatımı” eşit derecede etkili olabilir.

Bu tekniği farklı sınıflarla uygularken dikkate alınması gereken faktörler var mı? (ayrıca, daha uygun öğrenci sayısı, uygun alan ve yaş).

Her eğitimde olduğu gibi tekniği öğrencilere uyarlamak gerekir ancak bu durumda çapraz olması nedeniyle her yaştan öğrenciye uygulanabilir.

Derslerimde bunu farklı şekillerde uygularım: Büyük bir grupta bir durumu veya bir içeriği bağlamsallaştırmak istediğimde. Bireysel olarak, bir öğrencinin belirli bir durumla yüzleşmesini ve kendi üzerine düşünmesini istediğimde. Bu, öğrencinin şüpheleri veya bazı özel güçlükleri olduğunda çok uygundur.

Tecrübelerime göre, tekniği uygulayacak öğrenci sayısı veya yaşları veya kullanılabileceği alanlar ile ilgili herhangi bir sınırlama yoktur.

Bu tekniğin sonuçlarını sınıfta nasıl değerlendiriyorsunuz?

Öğrencinin hikayeye verdiği yanıtı doğrudan gözlemleyerek. Öğrenciler bunu kendi yansımaları ve analizleri yoluyla kendi başlarına yaptıklarında daha fazlasını öğrenirler. Bu nedenle, bu yansıtıcı sürece rehberlik etmek için “hikaye anlatımı” kullanılmalıdır. Hızla, öğrenciler tarafından verilen yanıtla, hikayenin etkililiğini veya onu değiştirmenin gerekliliğini görebilirsiniz.

Bu tekniğin öğrencilerin mesleki yaşamlarına ne gibi avantajlar sağladığını düşünüyorsunuz?

Daha önce de belirttiğim gibi, bu teknik düşünmeyi ve analizi teşvik eder. Bu yönler, kullanıcı odaklı bir tasarım yaklaşımıyla yaratıcılığı teşvik etmek için gereklidir. Sizi bir kişinin cildinin altına sokan bir hikaye, sorunu anlamaya ve çözümü belirlemeye yardımcı olan bir yansıma içerir. “Ne yapmak istediğini bilmek” ve “Hangi sorunları çözmem gerektiğinin” doğru bir tanımı, başarılı bir yaratıcı sürecin başlangıcıdır.

Bu tekniği uygulamaya koymak olumludur:

– Öğrencinin ilgi alanlarına ve üzerinde çalışmak istediğiniz içeriğe çok odaklanan kısa öyküler kullanın.

– Öğrencileri sorularla hikayeye dahil edin. Bu şekilde öğrenci hikayeden kopmaz ve yansıtıcı düşünmeyi kolaylaştırırız.

– Ulaşılabilir ve motive edici bir zorluk oluşturan yeni sorunlarla yüzleşmek.

To implement this technique successfully it is necessary to avoid:

– Use long, dense and difficult to understand stories.

– That the students disconnect from the story or do not feel linked to it due to its characteristics.

– That the task is disorganized, where each student participates in a disorderly and arbitrary way, interrupting each other.

Öğrencilerinize neler kattığını düşünüyorsunuz? Tekniği sınıfta uygularken onlardan ne gibi geri bildirimler alıyorsunuz?

Bu teknik çok motive edicidir çünkü öğrencilerin ihtiyaçlarına ve ilgi alanlarına uyum sağlar. Eleştirel ve yansıtıcı düşüncenizi geliştirin. Bütün bunlar, etkinliklere ve öğrenme sürecine katılımlarını çok daha fazla kılıyor.

Mesleki kariyerlerinde bu tekniği nasıl kullandığını veya bundan nasıl yararlandığını söyleyen öğrenciler oldu mu?

Birçok öğrenci bana bu tekniğin yaratıcı süreçlerini geliştirmede ne kadar olumlu olduğunu söyledi. Yükseköğretim mesleki eğitim ortamında, müşterilerinin sorduğu sorunlara yanıt vermesi gereken kişilerdir ve bu yansıtıcı ve analitik çalışma şekli, bizim sınıflarda çalıştığımız gibi en uygun çözümleri bulmaları için çok uygun olmuştur.

Kişisel bir anekdottan, çok olumlu bir deneyimden, bir öğrenciden gelen bir yorumdan veya gördüğünüz bir şeyden, diğer öğretmenleri denemeye teşvik etmek için ilham verici bir şeyden bahsedin.

Sınıfta her zaman öğrencilerin profesyonel yaşamlarında karşılaşabilecekleri gerçek durumları bağlam içine alan hikayeler kullanmaya çalışırım. Bir keresinde, eğitimini bitirmiş bir öğrencim, çalışmaya başladığında sınıfta anlattığına benzer bir durumla karşılaştığını bir hikaye aracılığıyla bana anlatmıştı ve sınıfta yaptığımız tüm analiz ve münazaraların ne kadar faydalı olduğunu anlattı. müvekkilinizin yarattığı domotizasyon sorununa en uygun teknolojik çözümü bulmak.