Από πού προέρχεται

Ένα παρόμοιο μοντέλο χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Πορφύριο τον Τύρο (τον 3ο αιώνα) για να συλλάβει τις ιδέες του Αριστοτέλη. Ωστόσο, έγινε δημοφιλές στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, όταν ο Tony Buzan έκανε δημοφιλή και σχηματοποίησε τη διαδικασία στις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των αιώνων, παρόμοιες προσεγγίσεις είχαν χρησιμοποιηθεί από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και τον Πικάσο, οι οποίοι είχαν τις δικές τους τεχνικές για την οπτικοποίηση σύνθετων ιδεών.

Η μεθοδολογία του Buzan και η εισαγωγή του όρου “mind map”, ήρθε το 1974 ως αποτέλεσμα της τηλεοπτικής εκπομπής του BBC, “Use Your Head”. Ο Buzan είπε ότι τα «παραδοσιακά» περιγράμματα αναγκάζουν τους αναγνώστες να κάνουν κύλιση από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, αλλά στην πραγματικότητα οι αναγνώστες δεν σαρώνουν ολόκληρη τη σελίδα με μη γραμμικό τρόπο. Η προσέγγιση του Buzan χρησιμοποιεί επίσης μερικές από τις δημοφιλείς υποθέσεις σχετικά με τις λειτουργίες των εγκεφαλικών ημισφαιρίων προκειμένου να εξηγήσει τους ισχυρισμούς ότι το Mind Mapping αποφέρει μεγαλύτερα αποτελέσματα από άλλες μεθόδους λήψης σημειώσεων.

Εννοιολογικοί χάρτες:Οι νοητικοί χάρτες επικεντρώνονται μόνο σε μία λέξη ή ιδέα και οι εννοιολογικοί χάρτες συνδέουν πολλές λέξεις ή ιδέες. Οι νοητικοί χάρτες βασίζονται σε κατευθυντικές ιεραρχίες και δομές δέντρων που υποδηλώνουν σχέσεις με μια κεντρική κυρίαρχη έννοια, ενώ οι εννοιολογικοί χάρτες βασίζονται σε αλληλεπιδράσεις διαφορετικών εννοιών.

Γραφήματα μοντελοποίησης: Οι νοητικοί χάρτες, βασίζονται στην αυθαιρεσία των μνημονικών συστημάτων, δεν έχουν επίσημους κανόνες σχετικά με το σωστό ή το λάθος. Ένα διάγραμμα UML (Unified Modeling Language) ή ένα σημασιολογικό δίκτυο έχει δομημένα στοιχεία που μοντελοποιούν σχέσεις και γραμμικά αντικείμενα για να εμφανίζουν σχέσεις, χρησιμοποιώντας προφανή και καθαρή εικονογραφία σε μαύρο ή άσπρο.